ای پی آی (API ~ Application Programming Interface) مجموعه ای از قابلیت ها و قوانینی است که در یک نرم‌افزار وجود دارند که به وسیله آن نرم‌افزار ها با یکدیگر ارتباط برقرار می‌کنند(بر خلاف UI که در آن انسان با نرم افزار ارتباط برقرار می‌کند). در واقع ای پی آی یک قرارداد(یک رابط) بین یک نرم‌افزار (نرم‌افزار ارائه دهنده ای پی آی) و سایر موارد مانند سرویس های شخص ثالث(third party) و یا سخت‌افزار ها (مانند سرور) است.
در توسعه وب, ای پی آی به طور کلی مجموعه ای از قابلیت های کدی( مانند متودها, ایونت ها, URLها و ویژگی ها(properties)) است که برنامه نویس می‌تواند از آن‌ها در توسعه برنامه خود برای برقراری ارتباط با نرم‌افزار یا سخت افزار کاربر و یا دیگر وبسایت‌ها و سرویس‌ها استفاده کند. برای مثال
۱-ای پی آی getUserMedia می‌تواند برای استفاده از تصویر و صدای کاربر از وب‌کم و میکروفون وی به کار رود; که برنامه نویس می‌تواند از آن‌ها برای مقاصد متفاوتی مانند ضبط صدا و تصویر یا به اشتراک‌گذاری آن برای یک تماس صوتی/تصویری استفاده کند.
۲-ای پی آی Geolocation می‌تواند برای دریافت مشخصات مکانی کاربر از طریق سرویس‌های دردسترس دستگاه او(مثلا GPS) به‌کار رود; که به‌وسیله آن و همچنین ای پی آی Google Maps می‌توان موقعیت مکانی وی و جاذبه های توریستی اطراف را به وی نشان داد.
۳-ای پی آی Twitter برای استفاده از اطلاعات حساب کاربری توییتر یک کاربر استفاده می‌شود. مثلا می‌توان آخرین توییت ها را به وسیله آن در یک صفه وب نمایش داد.
۴- ای پی آی Web Animations برای افزودن انیمیشن به المان های صفحه وب استفاده می‌شود. مثلا می‌توان عکس ها را به وسیله آن چرخاند(rotate).