index.html

---
layout: main
extra_head: '<link href="mapa.css" rel="stylesheet" type="text/css" /><link rel="image_src" href="images/waclaw.png" />'
---

	<h1>Wacław Lipiński<br>1896-1949</h1>

	<p class="mainPageSnippet"> 
	Obywatel "Socha", "Aleksander" – podpułkownik Wojska Polskiego, doktor hab. historii, żołnierz pierwszej Brygady Legionów Polskich, uczestnik obrony Lwowa i wojny polsko-bolszewickiej, historyk zmagań o niepodległość i granice II Rzeczypospolitej, dyrektor Instytutu Józefa Piłsudskiego w Warszawie, szef propagandy podczas wrześniowej obrony Warszawy, jeden z przywódców konspiracji piłsudczykowskiej w czasie wojny, działacz antykomunistycznego podziemia niepodległościowego
	</p>
	
    <div id="mapa">
	    <div id="mapaWojna">
		    <a href="Biografia#p1">Wojna polsko-bolszewicka</a>
	    </div>
	    <div id="mapaKonsp">
		    <a href="Biografia#p3">Konspiracja, proces i śmierć</a>
	    </div>
	    <div id="mapaWrzesniowa">

		    <a href="Biografia#p2">Wrześniowa Obrona Warszawy</a>
	    </div>
	    <div id="mapaDziecinstwo">
		    <a href="Biografia#p1">Dzieciństwo i skauting</a>
	    </div>
	    <div id="mapaOrlat">
		    <a href="Biografia#p1">Wśród Orląt Lwowskich</a>

	    </div>
	    <div id="mapaSzlakiem">
		    <a href="Biografia#p1">Szlakiem Pierwszej Brygady </a>
	    </div>
    </div>
	
	<br/><br/>
    <p>
        Na cmentarzu we Wronkach znajduje się  mogiła podpułkownika Wojska Polskiego Wacława Lipińskiego (28 września 1896 r. – 4 kwietnia 1949 r.), ze skromną  tabliczką <i>Grób chroniony. Więzień  Wronek, ofiara politycznych represji okresu stalinowskiego</i>. Na przykładzie biografii tego polskiego oficera można przeprowadzić wzorcową lekcję najnowszej historii Polski.
    </p><br />
    <p>
        Jako młody chłopiec wstąpił do Legionów Polskich. Był żołnierzem słynnej I Brygady Józefa Piłsudskiego. W latach 1918-1919 walczył o granice Rzeczypospolitej, broniąc Lwowa przed Ukraińcami i Wileńszczyzny przed bolszewikami.
    </p><br />
    <p>
        W niepodległej Polsce został historykiem polskiego czynu zbrojnego i dyrektorem Instytutu Józefa Piłsudskiego w Warszawie. W czasie wojny z Niemcami we wrześniu 1939 r. pełnił funkcję szefa propagandy Dowództwa Obrony Warszawy. Należał do zwolenników jak najdłuższego trwania w obronie stolicy. Po zakończeniu walk, zagrożony aresztowaniem przez gestapo, udał się na Węgry, z zamiarem przedostania się do powstającej we Francji armii polskiej. Podobnie jak wielu innym piłsudczykom, odmówiono mu prawa służby w wojsku. Wrócił do okupowanego przez Niemców kraju i został jednym z przywódców niepodległościowej konspiracji piłsudczykowskiej, piórem uzasadniając konieczność walki z Niemcami i ostrzegając przed zagrożeniem Polski ze strony ZSRS. 
    </p><br />	
    <p>
        Swoją działalność kontynuował po wojnie, której zakończenie przyniosło Polsce kolejną niewolę. Starał się doprowadzić do porozumienia głównych nurtów powojennego podziemia. Aresztowany przez komunistów, został w jednym z najsłynniejszych powojennych procesów pokazowych skazany na karę śmierci. Zamieniono ją na dożywotnie więzienie, jednak w niespełna dwa lata później Lipiński zginął w więzieniu we Wronkach. Jego proces i śmierć w rządzonej przez komunistów Polsce były wstrząsającym świadectwem losu tysięcy patriotów, niegodzących się z powojennym zniewoleniem kraju. 
    </p><br />
    <p>
        W PRL starano się wymazać jego nazwisko z kart najnowszej historii. Nie powiodło się to. Lipiński na trwałe wszedł do panteonu bohaterów zmagań o niepodległość Polski.
    </p><br />
    <p><a href="Biografia">Zobacz pełną biografię</a></p>